Stadsdelen |
La RamblaWaterkant
Barri Gòtic en
Ribera
El
Raval
Eixample
Gracia
Montjuïc
Pedralbres
Stadsdelen
beknopt
Barcelona is een erg gevarieerde en levendige stad. Ter gelegenheid van de Olympische Spelen in '92 werden volledig nieuwe stadsdelen uit de grond gestampt, nieuwe musea gebouwd, straten heraangelegd kortom, de stad kreeg een nieuw en aantrekkelijk uitzicht. Overzichtelijke lijst met informatie over alle musea en bezienswaardigheden die vernoemd worden, kan je vinden op de pagina musea. Uitgebreide informatie over de vernoemde gebouwen en architecten vind je op de architectuurpagina of op pagina Gaudí. Beperkt stadsplan.
![]() Ongeveer de derde zijstraat aan de linkerkant is Carrer Portaferissa, een winkelstraat, via hier kom je ook in de Barri Gotic en Ribera, de oudste wijken. Aan de rechterkant staat La Boqueria, een grote en bijzonder populaire overdekte levensmiddelenmarkt met een enorme overkoepeling in staal en glas. Iets verderop werd El Liceu, het nieuwe operagebouw gebouwd. De oude opera brandde in 1994 volledig uit. Je kan er een kijkje nemen of een van de voorstellingen bijwonen. Het patroon van de straatstenen werd ontworpen door Miró, dit is duidelijk te zien aan het grote mozaïek op het 4e deel van de Rambla. Plaça Reial, links van de Rambla, is een gezellig plein met palmbomen en okerkleurige gevels. De lantarenpalen werden door Gaudí ontworpen. Het is er een rare mengeling van toeristen en verslaafde zwevers, maar de politie houdt het plein wel in de gaten. In Nou de la Rambla, een zijstraat aan de rechterkant, staat Palau Güell, ontworpen door architect Antoni Gaudí, met typisch smeedijzerwerk aan de poorten. Je kan vrij in de hall rondkijken. Aan La Rambla nr 7, bevindt zich het Centre d' Arts Santa Monica, een opmerkelijk gebouw met houten platform. Beneden is een prachtige zaal, een moderne constructie te midden van overblijfselen van een voormalig klooster, waar wisselende tentoonstellingen van moderne kunst gehouden worden. Op de verdieping is een restaurant met groot terras. De toegang tot de galerij is gratis. Als je in deze buurt naar rechts afslaat, kom je via Carrer Arc del Teatre in de Barri Xino, de rosse buurt. Hier zie je de minder mooie kant van de stad, maar er hangt wel een speciale sfeer. Dit stadsdeel zou minder veilig zijn volgens sommige lectuur. Deze buurt wordt niet bepaald gepromoot, je hebt er in feite niet veel te zoeken als toerist. Helemaal aan het einde van de Rambla vlakbij de haven, staat Christoffel Columbus hoog op zijn sokkel met zijn vinger te wijzen. Normaal was het de bedoeling dat hij zou tonen waar 'de Nieuwe Wereld' ligt, maar door een vergissing van de maker staat hij nu richting Malaga te wijzen. Je kan met een lift in de zuil naar boven. Als je door loopt naar de haven kom je aan de volledig vernieuwde waterkant terecht. Info: Rambla is bereikbaar met metro lijn 1, halte Pl. Catal.en met lijn 3, halte Pl. Catal., Liceu of Drassanes en enkele bussen. |
![]() Uiterst links zie je Moll de la Fusta, een wandelpromenade die in de jaren 80 als eerste project in de vernieuwing van de waterkant heraangelegd werd, met opvallende rode bruggetjes, palmbomen, cafés en restaurantjes. Aan het einde van de Moll de la Fusta staat het felgekleurde sculptuur Cap de Barcelona van Roy Liechtenstein. Vanaf hier wandel je langs de waterkant over Passeig Joan de Borbon door Barceloneta. Zo kan je, mits een flink eind wandelen, tot in het Olympisch dorp geraken. Info: Te bereiken met metro lijn 3, halte Drassanes. Barceloneta is een oude visserswijk, opgepoetst in het kader van de Olympische spelen, maar toch nog echt typisch. Als je de achterstraatjes hier doorwandelt, lijkt het of je in een zuiders dorpje bent. Wapperende was hangt tussen de nauwe straatjes te drogen, er zijn typische oude volkscafeetjes en restaurantjes. Hier kan je echt sfeer snuiven. Als je langs de kustlijn blijft, wandel je over een brede dijk naast het strand. De stranden zijn trouwens erg net en voorzien van douches, maar ik betwijfel of de kwaliteit van het zeewater goed is, ik las dat er nogal wat vervuilende industrie in de buurt is. In de verte zie je reeds de torens van het Olympisch dorp verrijzen. Het Olympisch dorp (Vila Olímpica) moest tijdens de
Spelen van '92 faciliteiten en onderdak bieden aan duizenden atleten en toeschouwers. Met
dit doel voor ogen werd een reeks hypermoderne gebouwen ontworpen door architecten uit de
hele wereld. Hieruit ontstond een mooie strakke urbanisatie, waar het aangenaam om rond te
wandelen is. Blikvangers zijn de twee torengebouwen van 142 meter hoog waarin een hotel en
kantoorgebouwen gevestigd zijn. Rond het Vila Olímpica hotel, werd een stalen constructie
gebouwd zodat het lijkt of het gebouw in de steigers staat. Voor deze torens staat het
goudkleurige sculptuur Pez y Esfera, ontworpen door Frank Gehry,
dat een koploze vis voorstelt. Binnenin is een waterpartij en krijg je een
prachtig zicht op de structuur. Het ronde gebouw iets verderop huisvest de
meteorologische dienst. Op de wandelpromenade staan steeds weerkerende hoge
strakke sculpturen. In het Olympisch dorp zijn 5000 appartementen en
verschillende parken, allemaal met een verschillende architectuur. De Olympische
haven is, vooral s avonds, een levendige buurt met trendy cafés en restaurantjes. |
![]() In de Barri Gòtic staan nog overblijfselen van een 2300 jaar oude Romeinse muur. Plaça del Pi voor de kerk Santa Maria del Pi is een drukbezocht pleintje. Centraal in de wijk staat de Gotische kathedraal met zijn bijgebouwen, gebouwd in de 14de en 15de eeuw, waarvan de gevel pas werd afgewerkt in de 19e eeuw. Er zijn tal van oude paleizen en statige pleinen in de buurt. Ribera wordt van de Barri Gòtic gescheiden door de Via Laietana. Hier vindt u nog meer Gotische gebouwen. Carrer Montcada is hier een belangrijke straat. Er zijn verschillende kunstgalerijen, Gotische paleizen en restaurantjes. Belangrijk is het Picassomuseum, gevestigd in het paleis Aguilar op nummer 15. Het gebouw heeft een mooie openluchttrap en een collectie die de evolutie weergeeft van Picasso's eerste werken als jonge schilder tot zijn latere schilderijen. De nadruk ligt wel op zijn klassiekere werken. Info: Metro lijn 4, halte Jaume. Aan Carrer Sant Pére Més Alt staat het Palau de la Música Catalana. De Modernistische concertzaal, door Domènech i Montaner gebouwd in 1908, heeft een mooie, rijkelijk versierde gevel en werd gedurende de jaren 80 gerenoveerd. |
![]() Aan Montalegre n°5 is het Centre de Cultura Contemporani gevestigd, alleen al de moeite om te bezoeken vanwege de spiegel op de binnenplaats tussen de gebouwen, die de haven weerspiegelt, hoewel je daar toch een eindje vandaan bent. De binnenplaats is vrij toegankelijk. Vlakbij is het museum voor hedendaagse kunst MACBA : Museu d'Art Contemporani de Barcelona aan Plaça Angels 1. |
Inleiding Half de vorige eeuw barstte de stad uit haar voegen. De architect I. Cerdá werd aangesteld om een nieuwe wijk te ontwerpen om arbeiders, maar vooral de burgerij te kunnen huisvesten. Hoewel van zijn plannen enkel het schaakbordpatroon met huizenblokken behouden werd en men alle voorziene groene zones schrapte, is dit tot op heden op architectonisch gebied een fantastische wijk, waar het Modernisme (de Spaanse tegenhanger van Art Nouveau) hoogtij viert. Domènech i Montaner, Puig i Cadafalch en vooral Gaudí zijn de grootste Catalaanse architecten uit die tijd, en hebben enkele zeer markante gebouwen ontworpen. Als je van de stijl houdt, is de wijk een immens openluchtmuseum waar je van de ene verrassing in de andere valt. Zelfs gebouwen die onopvallend weggedoken in zijstraatjes staan zijn vaak even mooi als de gebouwen met naamkaartje. Bovendien is L' Eixample een sjieke winkelwijk, dus er is constant wel wat te zien. Uitgebreide informatie over de vernoemde gebouwen en architecten vind je op de architectuurpagina of op pagina Gaudí. De Rambla de Catalunya loopt min of meer in het verlengde van de gewone Rambla maar is totaal verschillend. Dit moest de wandelboulevard voor de hogere klasse worden. Hier zijn deftige winkels en mooie panden. Hoewel vooral het huis op de hoek met de Gran Via en de huizen op de nummers 21 t/m 27 voorbeelden zijn van het Modernisme, zijn ook andere gevels de moeite van het omhoogkijken waard. Vanop de Rambla de Catalunya zie je aan de rechterkant in Carrer d Arago, op het dak van een gebouw ontworpen door Domènech i Montaner, een spectaculair kluwen van staaldraad, een kunstwerk van Antoni Tapies. Hier is de kunstgalerij Fundacio Tapies gevestigd, waar werken van de Spaanse schilder zelf en andere hedendaagse kunstenaars te zien zijn. Het gebouw werd knap gerestaureerd eind jaren 80. Aan het einde van de R. de Catalunya, op de hoek van de Avinguda Diagonal staat Casa Serra van Puig i Cadafalch.
Info: Metro lijn 2, 3 of 4 halte Passeig de Gracia. Ook de stations van Pl. de Catalunya of Universitat zijn goede uitvalsbasissen. |
![]() Info: Metro lijn 5, halte Sagrada Familia, en met verschillende buslijnen. |
![]() Info: Adres Carrer Albert Llamas. Te bereiken met bus 24, 31, 32, 74 of met metro lijn 3, halte Lesseps, maar dan heb je nog een flinke wandeling bergop in het vooruitzicht. |
![]() Aan de voet van de berg liggen andere stadsgedeelten die in toeristische gidsen weliswaar onder Montjuïc gecatalogeerd staan. Hier begin ik mijn overzicht van het gebied. Aan Carrer Tarragona ligt
het Parc Joan Miró, waar zijn metershoge kleurrijke sculptuur Dona i
Ocel (Vrouw en Vogel) midden in een waterpartij staat. In tegenstelling tot wat de naam
van het park doet vermoeden, is dit het enige werk van Miró dat hier staat.
|
Pedralbres
Pedralbres is een dure woonwijk, voornamelijk interessant voor voetballiefhebbers, want hier is het stadion van FC Barcelona en het voetbalmuseum gevestigd. Overzichtelijke lijst met informatie over alle musea en bezienswaardigheden die vernoemd werden, kan je vinden op de pagina musea. Uitgebreide informatie over de vernoemde gebouwen en architecten vind je op de architectuurpagina of op pagina Gaudí . |
INDEXARCHITECTUUR
MUSEA
MODERNE
KUNST
PRAKTISCHE INFO
FOTO'S
zibkip.be/barcelona/stadsdel.shtml | last updated: 14/12/2009